ادامه قسمت اول…

nt> Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> UnhideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />

;; color: green;">

نقش تبلیغی:

از دیگر نقش‌هایی که بر عهده والدین و آموزگاران می‌باشد، نقش تبلیغی است. امروزه آیین‌هایی که افکار بت‌پرستانه را در دنیا تبلیغ می‌کنند، کم نیستند. آن‌ها با وعده‌های فریبنده‌ای، مردم را به‌ سوی مرام و دین خود دعوت می‌کنند. امروزه در اینترنت، به مطالب زیادی در مورد ادیان مختلف بر می‌خوریم که به نحوی سعی در دور کردن کودکان و نوجوانان از دین اسلام دارند.

در اینجا نقش والدین و مربیان، بسیار مهم و سازنده است، باید با تبلیغات مناسب، آن‌ها را به راه راست هدایت کنند و با سخن گفتن در مورد دین و عبادت و نماز و احکام آن، کودکان را به سوی عبادت جذب کنند. چنانکه در قرآن نیز تأکید شده است که: خداوند متعال، پیامبر (ص) را مورد خطاب قرار داده می‌فرماید:

ای پیامبر؛ ابلاغ کن آنچه را که از سوی پروردگارت به تو نازل گشته است. اگر آن را ابلاغ نکنی، رسالت خود را به نحو اکمل، ابلاغ نکرده‌ای.

نتیجه اینکه ما باید تبلیغات بسیار گسترده‌ای در رابطه با کشاندن کودکان و نوجوانان به سوی عبادت و نماز داشته باشیم. در اسلام، تبلیغ از نقش و اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و با این عمل، حتماً می‌توان نتیجه بهتری گرفت.

نقش تشویق در کودک:

برای دست یافتن به نتیجه بهتر، قطعاً خواست و اراده کودک، مهم است؛ پس باید کاری کرد که عبادت برای او، کاری جاذب و رغبت‌انگیز باشد. نه اینکه فرزندان را در مواقع نامناسب، مجبور به این کار نماییم. بد نیست بدانیم وقتی کودکان را با تنبیه یا اجبار به سوی کاری می‌فرستیم، چه اتفاقی می‌افتد. آنچه رخ می‌دهد، به قرار زیر می‌باشد.

1. احساس زدگی و تنفر نسبت به انجام عبادت پیدا می‌کند و این امر، نتیجه خوبی به دنبال نخواهد داشت.

2. از آنچه که فرد در انجام کارهای ارادی و اختیاری، از انگیزه بیشتری برخوردار است، قطعاً با تشویق او بر میزان این بازده افزوده می‌شود و بالعکس، اجبار باعث کاهش انگیزه و پایین آمدن بازده فرد می‌باشد.

3. اگر رابطه‌ای که با کودکان قبلاً برقرار کردیم، رابطه خوبی نباشد، این امر او را غمگین می‌کند و عامل کاهش رفتار صحیح او می‌باشد و بالعکس اگر کودکان را به عملی تشویق و ترغیب نماییم، مسلماً با شادی و نشاط، شروع به انجام آن عمل خواهند کرد و تشویق در این امر، موفقیت ما را چند برابر خواهد کرد.

باید با توجه به تجربه، دریافت كه فرزند به چه نوع تقویت کننده‌ای علاقمند است تا با اختیار نهادن آن، وی را به انجام عبادت و نماز علاقه‌مند ساخت. مثلاً ممکن است یکی از فرزندان شما به گردش کردن و دیگری به خوراکی خاصی علاقمند باشد و فرزند سوم شما به تقویت کننده‌های کلامی به خوبی پاسخ دهد. پس باید به تناسب، آن‌ها را مورد تشویق قرار داد.

مراد این است که پس از اتمام نماز، کودکان به نحوی مورد تشویق قرار گیرند تا این امر موجب دوام عبادت و استمرار توجه به فریضه نماز گردد و به تدریج که او بزرگ و بزرگ‌تر می‌شود، سخن از اهمیت و فلسفه نماز نیز به میان آورد تا عادت کردن به اقامه نماز، همراه با فهم و درک بهتر از این عبادت باشد.

نماز، رمز دست یافتن به رستگاری است و اگر انسان‌ها نماز بخوانند و به خدای یگانه ایمان بیاورند، خدا درهای رحمت و برکت را از آسمان‌ها و زمین بر آن‌ها گشوده می‌سازد. نماز، رمز همه این گشایش‌ها و برکت‌هاست و مددکار انسان در شرایط سخت محسوب می‌شود.

نقش تذکر و یادآوری:

ممکن است کودکان، اوقات نماز را فراموش کنند و یا به علت بازی‌های کودکانه و دیگر عوامل، وقت نماز را فراموش کنند و آن را در وقت مناسب به جا نیاورند. در اینجا، والدین و مدرسه، نقش بسیار مهمی دارند و باید به کودکان یادآور شوند تا نمازشان را در اول وقت بخوانند تا به این عمل، عادت نمایند. اگر تذکرات به موقع والدین و مربیان نباشد، کودک گاه دچار فراموشی شده و از انجام نماز، باز می‌ماند و رفته رفته به انجام چنین اعمالی، بی‌علاقه و دلسرد می‌شود. وجود تذکرات سازنده با لحنی ملایم، امری مفید است و می‌تواند نقش بسیار سازنده‌ای را در هدایت کودک به سوی عبادت داشته باشد.

نقش تسهیلی:

انجام عبادت و نماز به صورت کامل و بجا آوردن تمامی شرایط آن برای کودک، کاری دشوار است. به منظور ترغیب کودکان به عبادت، باید تسهیلاتی را در نظر گرفت. به عنوان مثال، امام صادق (ع) می‌فرمایند: کودکان خود را هنگام سحری بیدار کنید تا همراه شما روزه بگیرند. اما در طول روز، هر وقت که خودشان خواستند، می‌توانند افطار کنند و نباید برای آن‌ها اجباری باشد. اجبار، کودکان را از انجام عبادت، متنفر می‌کند و موجب دلسردی و بی‌علاقگی آنان نسبت به انجام چنین اعمالی می‌شود.

در مورد نماز هم روایات زیادی آمده است که به چند مورد از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

روایت است وقتی کودکان می‌خواهند وضو بگیرند و نماز بخوانند، برای آن‌ها آب نیمه‌گرم آماده کرده و جانماز آن‌ها را پهن کنیم. حتی می‌توانیم با مختصر کردن ادعیه و قنوت و مواردی نظیر این‌ها، خواندن نماز را برای کودکان، سهولت بخشیم. البته با افزایش سن آن‌ها می‌توان بر کیفیت عبادت آن‌ها افزود و سطح راز و نیاز و عبادات آن‌ها را اعتلا بخشید. اما باید از تحمیل عبادت‌های سخت و سنگین، جداً پرهیز کنیم که این اعمال، موجبات زدگی کودکان از دین را فراهم می‌سازند.

آثار اقامه نماز:

نماز باعث تقوا است و تقوا، نه تنها روح، بلکه جسم را نیز از آلودگی‌های ناشی از گناه، نگه می‌دارد. بیماری‌های ناشناخته و خانمان‌برانداز که امروزه در جهان شایع شده‌اند، مطمئناً نتیجه تبهکاری کسانی بوده است که اهل نماز و نیایش نبوده‌اند.

آقای کارل، فیزیولوژیست معروف فرانسوی درباره آثار جسمانی و درمانی نماز می‌نویسد:

طبیب زمانی که می‌بیند بیمار دست به دامان دعا و توسل به خدا شده است، می‌تواند خرسند باشد چه آرامش‌هایی که نیایش به ارمغان آورده است. این امر، کمک شایانی در مداوا می‌کند. زیرا نیایش در همان حال که آرامش را پدید آورده است، به طور کامل در فعالیت‌های مغزی انسان یک نوع شگفتی و انبساط باطنی و دلاوری را تحریک می‌کند. نکته دیگری که قابل ذکر است اینکه عبادت انسان‌ساز و شفابخش نماز، علاوه بر تأثیر درمانی که پس از هجوم استرس‌ها دارد، دارای نقش پیش‌گیری کننده از آن‌ها نیز هست. به ویژه این نقش را در نمازهای جماعت و نماز نشاط بخش و عبادی سیاسی جمعه، بیشتر می‌توان یافت. خلاصه، نماز و ذکر، تأثیر مثبت و عمیقی بر سیستم عصبی مرکزی و سیستم ایمنی بدن دارد.

نتیجه‌گیری:

نماز خواندن در دین اسلام از اهمیت بسیاری برخوردار است. نماز ستون دین است و کودکانی که نماز می‌خوانند، خداوند به آنان حسناتی می‌دهد و آن‌ها را بیشتر دوست دارد. نماز، انسان را از بدی‌ها و زشتی‌ها دور می‌کند و به سوی اعمال نیک و خوبی‌ها و خوشی‌ها هدایت می‌کند.

نماز، رمز دست یافتن به رستگاری است و اگر انسان‌ها نماز بخوانند و به خدای یگانه ایمان بیاورند، خدا درهای رحمت و برکت را از آسمان‌ها و زمین بر آن‌ها گشوده می‌سازد. نماز، رمز همه این گشایش‌ها و برکت‌هاست و مددکار انسان در شرایط سخت محسوب می‌شود. پس نماز را یاوری قدرتمند بدانیم که نتیجه آن را در این دنیا و در جهان آخرت خواهیم دید. با چنین نگرشی باید به تشویق کودکان بپردازیم تا این عبادت حیات‌بخش، از کودکی با وجود آن‌ها عجین گردد و سلامت دین و دنیا و آخرت آنان در پرتو آن تأمین شود.

منابع و مراجع:

راشدی - حسن- نماز شناسی ج 2

نشریه ماهانه آموزشی تربیتی و پیوند

جواهریان- محمد علی سادات - بینش اسلامی

مجتبوی - دکتر سید جمال‌الدین - علم اخلاق اسلامی ج 2

nt> Normal 0 false false false false EN-US X-NONE FA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ” UnhideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ /> ayout v:ext="edit">

عنوان کتاب: دقایقی با قرآن: براساس تفسیر نور

پدیدآور: محسن قرائتی

مشخصات نشر: تهران: مرکز فرهنگی درسهایی از قرآن

مجموعه حاضر شامل سیصد نکته و لطیفه با موضوعات اخلاقی، اعتقادی، کلامی، اجتماعی است.

نویسنده قسمتی از این نکات را در پیام‌های سه دقیقه‌ای و برخی را در پیام‌های یک دقیقه‌ای ارائه داده است.

وی در همه این نکات ابتدا با نقل آیه و ترجمه آن به نکات و پیام آن به صورت مختصر می‌پردازد و در این زمینه از روایات تفسیری بهره است. مجموعه حاضر را می‌توان یک دائرةالمعارف قرآنی دانست که حاوی صدها موضوع قرآنی در زمینه‌های متعدد است که مۆلف آن‌ها را به شکل موجز در یک مجلّد ارایه داده است.

برخی از موضوعات این کتاب شامل:

صله رحم – آداب تلاوت قرآن – آثار و برکات روزه – لباس در قرآن – پرسش های قیامت – شعور حیوانات – تغذیه در اسلام – فوائد امر به معروف – ازدواج موقت – اهمیت ازدواج – غنا و موسیقی – آثار مخرب موسیقی و غنا – احسان به والدین – سیمایی از نماز – تواضع – اخلاص – راه های کسب اخلاص – روش برخورد با مخالفان – اهمیت تدبر در قرآن – تمسخر و استهزا در قرآن – چرا عبادت کنیم و ده ها عنوان و موضوع دیگر و

در ادامه به عنوان مثال قسمت هایی از این کتاب را بیان می کنیم:

حجت الاسلام و المسلمین قرائتی در کتاب دقایقی با قرآن برای رهایی قران از مهجوریت، براساس روایات توصیه می کند هر روز پنجاه آیه از قرآن را بخوانید و هدفتان رسیدن به آخر سوره نباشد، آرام بخوانید و دل خود را با تلاوت قرآن تکان دهید و هرگاه فتنه ها همچون شب تاریک به شما هجوم آورد، به قرآن پناه برید.

سوره مبارک فرقان: (و قال الرسول یا رب ان قومی اتخذوا هذا القران مهجورا) پیامبر (در روز قیامت از روی شکایت) می گوید: پروردگارا! قوم من این قرآن را رها کردند.

حجت الاسلام و المسلمین قرائتی در تشریح این آیه شریفه در کتاب دقایقی با قرآن می نویسد:

این آیه، از گلایه پیامبر اسلام (صلی الله و علیه وآله) سخن می گوید و آن حضرت چون «رحمة للعالمین» است ، نفرین نمی کند.

نخواندن قران، ترجیح غیر قرآن بر قرآن، محور قرار ندادن آن، تدبر نکردن در آن،‌ به دیگران و عمل نکردن به آن، از مصادیق مهجور کردن قرآن است. حتی کسی که قرآن را فراگیرد، ولی آن را کنار گذارد به آن نگاه نکند و تعهدی نداشته باشد، او نیز قران را مجهور کرده است.

ادامه »

پس خوب است كه بدانیم عبادت و نماز خواندن كودكان آنان را در پیشگاه خداوند ماجور می گرداند و رغبت بیشتری برای انجام عبادت خواهند داشت و از طریق دیگر انجام عبادت ها در كودك موجب ملكه شدن آنها می گردد و باعث می شود كه در دوران بزرگسالی عبادت را به آسانی و به خوبی انجام دهند اما آنان كه هنگام بلوغ نماز ننموده اند عبادتی نكرده اند بعد از بلوغ انجام این كار برای آنها بسیار دشوار خواهد بود پس اگر بخواهیم كودكان افرادی مفید مومن و نماز خوان باشند باید از دوران كودكی با عبادت و نماز خو بگیرند و این دوره برای آموزش و ترغیب آنان بهترین دوران است.

نقش تمهیدی:

جهت زمینه سازی امال عبادی و نماز در كودكان اول باید تمهیدات لازم فراهم شود و اقداماتی به عمل آید .چنانچه پیامبر (ص)فرمودند :هنگام تولد كودك در گوش راست او اذان و در گوش چپ او اقامه خوانده شود.با اینكه این دو عمل مستحب می باشد ولی یك نواع آماده سازی برای سال های آینده او می باشد.

امام چهارم (ع)در روایتی می فرمایند :وقتی كودكی به سن سه سالگی رسید به او بگویید كلمه لا اله الا الله را بگوید و بعد از چند ماه نام پیامبر اسلام محمد(ص)را بر زبان جاری كند در سن چهار سالگی بر پیامبر درود بفرستد.همه اینها نقش تمهیداتی دارند و این امر و عواملی از این قبیل آنها را برای انجام عبادت در كودكی و دوران بلوغ آماده می كند كه به آن نقش تمهیداتی گفته می شود.

نقش الگویی:

كودكان و نوجوانان در تقلید پذیری شهره اند و آنها بسیاری از رفتار ها از طریق تقلید كردن از دیگران می آموزند.كودكان و نوجوانان كه در جای جای این جهان الگوهایی از معنویت را آنها كه كه خود اهل دل اند و به مشاهده قلبی حقایق عالم نشسته اند بیابند غذای روح خود را یافت و جذب آن می شوند.ولی آنانی كه از این بحث دور اند وقتی برای نیاز درونی خود جوابی نمی یابند خود را در سطوح دیگر شخصیت مشغول می كنند.

دوره كودكی و نوجوانی در تربیت اسلامی حائز اهمیت بسیار است.چنانچه حضرت علی (ع)می فرمایند :قلب كودكان و نوجوانان مانند زمینی خالی است و هر آنچه در آن افكنده شود می پذیرد و در ادامه به فرزندشان امام حسن(ع)می فرمایند:من به تربیت تو اقدام كردم قبل از اینكه قلب تو سخت شود و قبل از اینكه عقلت اشتغالات بسیاری بیابد.

خلاصه آنچه قلب كودكان و نوجوانان را تحت تاثیر مثبت یا منفی قرار می دهد در تربیت دینی باید به جد مورد توجه و تحقیق قرار گیرد.نتیجه آنكه در اسلام نیز به این امر تكید بسیاری شده است.ثابت شده كودكان و نوجوانان بیشتر از طریق مشاهده از اعمال و زفتار والدین و اطرافیان خود الگو می گیرند و آنها با مشاهده اعمال نیك عبادت و نماز والدین به این كار می پردازند و به تقلید و تكرار آن رفتار ها مبادرت می ورزند.

ادامه دارد….

وانما ینبغی لاهل العصمة والمصنوع الیهم فی السلامة ان یرحموا اهل الذنوب والمعصیة والمعصیة ، ویكون الشكر هوالغالب علیهم والحاجز لهم عنهم ، فكیف العائب الذی عاباخاه وعیره ببلواه !اما ذكر موضع ستر الله علیه من ذنوبه [مـ] ما هو اعظم من الذنب الذی عابه به ! وكیف یذمه بذنب قد ركب مثله ؟! فان لم یكن ركب ذلك الذنب بعینه فقد عصى الله فیما سواه، مما هُو أَعْظَمُ مِنْهُ، وَایْمُ اللهِ لَئِنْ لَمْ یَكُنْ عَصَاهُ فِی الْكَبِ وَعَصَاهُ فِی الصَّغِیرِ، لجُرْأتُهُ عَلَى عَیْبِ النَّاسِ أَكْبَرُ!

یَا عَبْدَ اللهِ، لاَ تَعْجَلْ فِی عَیْبِ أَحَدٍ بِذَنْبِهِ، فَلَعَلَّهُ مَغْفُورٌ لَهُ، وَلاَ تَأْمَنْ عَلَى نَفْسِكَ صَغِیرَ مَعْصِیَةٍ، فَلَعَلَّكَ مُعَذَّبٌ عَلَیْهِ؛ فَلْیَكْفُفْ مَنْ عَلِمَ مِنْكُمْ عَیْبَ غَیْرِهِ لِمَا یَعْلَمُ مِنْ عَیْبِ نَفْسِهِ، وَلْیَكُنِ الشُّكْرُ شَاغِلاً لَهُ عَلَى مُعَافَاتِهِ مِمَّا ابْتُلِیَ بِهِ غَیْرُهُ. (نهج البلاغه خطبه140)

از سخنانى است كه امام(علیه السلام) در مورد نهى از غیبت مردم فرموده:

سزاوار است كسانى كه از عیوبى پاكند و از آلودگى به گناهان سالمند، به گناهكاران و اهل معصیت ترحم كنند، همواره در سپاس و شكر خداوند باشند، و این سپاس، آنان را از پرداختن به عیبجوئى دگران مانع گردد. چرا و چگونه آن عیبجو عیب برادر خویش را مى‏گیرد و او را به بلائى كه گرفتار شده‏است‏سرزنش مى‏كند؟مگر به یاد ستر و پوششى كه خداوند بر گناهان او افكنده نیفتاده؟

و توجه ندارد كه خداوند بر بزرگتر از گناهى كه بر دگران عیب مى‏گیرد در مورد او پوشش‏افكنده است؟ چگونه دیگرى را بر گناهى مذمت مى‏كند كه خود همانند آن را مرتكب شده؟

و اگر به آن گناه آلوده نشده(شاید) معصیت دیگرى كرده، كه از آن بزرگتر است‏به خداسوگند حتى اگر خداوند را در گناهان بزرگ عصیان نكرده، و تنها گناه صغیره انجام داده، همین جراتش بر عیبجوئى مردم گناه بزرگترى است!

اى بنده خدا! در عیب و مذمت هیچكس بر گناهش عجله مكن شاید خداوند او را آمرزیده‏باشد. و نیز بر گناه كوچكى كه خود انجام داده‏اى ایمن مباش شاید به خاطر آن كیفر بینى، بنابراین هر كدام از شما كه از عیب دگران آگاه است ‏به خاطر آنچه از عیب خود مى‏داند بایداز عیبجوئى دگران خوددارى كند، و شكر و سپاس این موهبت كه او از این عیوب پاك است، وى را مشغول دارد!

ادامه »

درباره تبلیغ، منبر، عزاداری و مسائل پیرامونی، دقت ها و نکاتی در زندگی علماء دیده می شود که برادران و خواهرانی که به این امور اهتمام دارند، علی الخصوص طلاب و مبلغینی که در این حرکت عظیم تبلیغی، که به برکت خون سید الشهداء – علیه السلام – در ماه های محرم و صفر جریان دارد، شرکت دارند، از مرور و توجه به آنها بهره ها می برند. از این میان، برخی حکایات و نکات که مراجع بزرگوارمان، به مناسبت، بیان کرده اند، جایگاه ویژه ای دارد. آنچه در پی می آید، حکایات و نکاتی است که از زبان مرحوم حاج آقای بهجت – اعلی الله مقامه – در ارتباط با این موضوعات نقل شده  است(مطالبی که شاید برای استفاده بهتر، مناسب بوده و از ایشان نیست، بین [ ] قرار داده شده است) و به مناسبت ماه های عزا و ماتم، محرم و صفر، با توضیحات مختصر، در دو بخش تقدیم می شود. از خدای متعال توفیق توجه و عمل به رهنمودهای علمای والامقام که همواره مرزبان حدود شریعت و دعوت کننده به حق بوده اند، خواستاریم.

نیاز به تبلیغ و لزوم وجود روحانی

لزوم وجود روحانى

نزدیك است كه شهرستان ها از مشایخ علما خالى بمانند! این اهل علم هستند كه مردم را از دقایق امور دینى باخبر مى كنند و دین آن ها را حفظ مى كنند و ضروریات دین را به مردم مى رسانند.

شخصى به محلى رفته بود و دیده بود كه مردم مرده هاى خود را در دیوار مى گذارند! چه بسا شیعیان كه در بلاد غیر اسلامى و یا اسلامى هستند و حتى به یك روحانى دسترسى ندارند تا مسایل اولیه خود را از او بپرسند. ده میلیون شیعه در تركیه به صورت پراكنده هستند، خدا مى داند آیا ده عالم به اندازه اى كه بتوانند رساله را به آن ها تعلیم كنند، دارند یا خیر؟ هم چنین ده ها میلیون دیگر در سراسر جهان. آیا نباید در فكر آن ها باشیم؟! [1]

ادامه »

حجت‌الاسلام والمسلمین قرائتی؛ طلاب به دنبال شهرت و مدرک نباشند

کی شود در ندبه های جمعه پیدایت کنم

گوشه ای تنها نشینم تا تماشایت کنم

مینویسم روی هر گل نام زیبای تو را

تا که شاید این شب جمعه ملاقاتت کنم . . .

خسته از همسفر و شهر و دیار / خسته از این شب غمدیده و تار

خسته از قحطی باران و نگاه / بر کویر دل خشکیده ببار

خسته ام از گذر ثانیه ها / خسته از جاده ی بی اسب و سوار

خسته از دوختن چشم به راه / مژه هامان شده پر گرد و غبار

خسته از سوزش سرمای شدید / خسته از غیبت باران و بهار

مغرب شب زده را مشرق کن / بزن آن پرده ی غیبت به کنار

امام زین العابدین علیه السلام می فرمایند :

سه حالت و خصلت در هر یك از مؤمنین باشد در پناه خداوند خواهد بود و روز قیامت در سایه رحمت عرش ‏الهی می‌باشد و از سختی‌ها و شداید محشر در امان است.

اوّل آن كه به  مردم  چیزی را دهد كه از آنان برای خویش می‌خواهد (آنچه برای خود می‌پسندد را به آنان عطا كند).

دوّم آن قدم از قدم برندارد تا آنكه بداند آن حركتش در راه اطاعت خداست یا معصیت و نافرمانی او

سوّم از برادر مومن خود (به عیبی كه در خود نیز دارد ) عیب جویی نكند تا آنكه آن عیب را از خودش دور سازد.

تحف العقول: ص 204، بحارالا نوار: ج 75، ص 141، ح 3.

مشكل‌ترین و سخت‌ترین لحظات و ساعات دوران‌ها برای انسان، سه مرحله است:

‏بحار الا نوار: ج 6، ص 159، ح 19، به نقل از خصال شیخ صدوق.

دلم به ” مستحبی ” خوش است که جوابش ” واجب ” است

السلام علیک یا بقیه الله فی ارضه…

آیت‌الله العظمی صافی(حفظه الله)

تنها راه ترمیم ضعف‌ها و مشکلات، بازگشت به قرآن است

ادامه »

عالم بزرگوار و متقى جناب زین العابدین بن محمد سلماسى كه از شاگردان و خواص مرحوم علامه طباطبایى سید مهدى بحرالعلوم بود، نقل مى‏كند: در نجف اشرف در مجلس مرحوم بحرالعلوم بودم، ناگاه مرحوم محقق قمى صاحب قوانین وارد منزل سید گردید، و آن در سالى بود كه بقصد زیارت مكه و قبور ائمه علیهم السلام به عراق آمده بود، حاضران كه در مجلس بودند پراكنده شدند و بیشتر از صد نفر مى‏شدند، فقط سه نفر ماندند كه همه اهل تقوا و مجتهد بودند.
در آن موقع مرحوم محقق به جناب سید بحرالعلوم گفت: شما هم به ولادت روحانى و هم به ولادت جسمانى از اهل بیت علیهم السلام رسیده و این دو مقام را حیازت كرده‏اید هم به قرب ظاهرى و هم به قرب باطنى دست یافته‏اید، طعامى از این سفره وسیع و میوه‏اى از میوه‏هاى این بوستان را به ما عطا فرمایید تا سینه‏هایمان پر وسعت و دلهایمان آرامش پیدا كند.
سید بزرگوار بلافاصله فرمود: من چند شب قبل در مسجد اعظم كوفه براى نافله شب رفته بودم ،قصد داشتم اول صبح به نجف برگردم تا درس تعطیل نشود، كار ایشان در سالهاى مكرر همان طور بود.
چون از مسجد كوفه بیرون آمدم، به دلم افتاد كه به مسجد سهله بروم ولى دیدم در این صورت شاید به درس نرسم، اما شوق من بتدریج زیاد مى‏شد، در این بین كه مردد و دو دل بودم، بادى غبار آلود و زید و مرا به طرف مسجد سهله برد، و آن توفیقى بود كه بالاخره مرا به مسجد سهله انداخت.
مسجد خالى بود، فقط یك شخص جلیل مشغول عبادت بود، در مناجات خویش كلماتى به كار مى‏برد كه دلهاى سخت را تكان مى‏داد، اشك چشمها را روان مى‏ساخت، قلب من پرید، حالم متغیر گردید، زانوهایم خشك شد و اشك چشمم از شنیدن آن كلمات كه هرگز نشنیده بودم جارى شد، و در دعاهاى منقوله آنها را ندیده بودم، شخص مناجات كننده، آن كلمات را از خودش انشاء مى‏فرمود.
در محل خودم ایستادم و از شنیدن مناجات او لذت مى‏بردم، تا از مناجات فارغ شد، آنگاه رو به من كرد و با زبان فارسى فرمود:  مهدى بیا  من چند قدم به طرف او رفته و ایستادم، فرمود: بیا، باز چند قدم رفته و ایستادم، فرمود: جلو بیا، ادب در امتثال است. پیش رفتم بحدى كه دستم به او و دست شریف او نیز به من مى‏رسید، او كلامى فرمود.
در اینجا یكدفعه، سید سخن خویش را عوض كرد و به سؤالات دیگر محقق جواب داد كه از وى پرسیده بود: چرا تألیفات شما كم است؟ چند جواب در آن باره بیان كرد، محقق فرمود: سخن پیش را ادامه دهد، سید با دستش اشاره كرد كه آن سرى است كه نمى‏شود گفت.

بحار الانوار: ج 53 ص 235 حكایت نهم جنة الماوى.

استادش با مهاجرت ایشان از نجف اشرف مخالفت نمود و به او فرمود که در نجف بمان که در اینجا جایگاه والایی خواهی داشت، اما مرحوم لواسانی بر تصمیم خود پافشاری کرد و گفت: “من به دنبال مجاهدت هستم” و در همان ماه خود را به مدینه منوره رساند.

ادامه »