حدیث ذیل از اشرف مخلوقات خاتم النبیین صلّی الله علیه وآله وسلّم، پاداش کسانی را که موقع شنیدن غیبت آن را ردّ کرده و گناه افرادی را که راضی به شنیدن غیبت هستند را بازگو می فرماید.
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله وسلّم: مَنْ رَدَّ عَنْ أَخِيهِ غِيبَةً سَمِعَهَا فِي مَجْلِسٍ رَدَّ اللَّهُ عَنْهُ أَلْفَ بَابٍ مِنَ الشَّرِّ فِي الدُّنْيَا وَ الاخِرَةِ فَإِنْ لَمْ يَرُدَّ عَنْهُ وَ أَعْجَبَهُ كَانَ عَلَيْهِ كَوِزْرِ مَنِ اغْتَابَ

پيغمبر صلّی الله علیه وآله وسلّم فرمود: هر كس غيبت برادرش را در مجلسى بشنود و از او دفاع كند و جلو غيبت از او را بگيرد خداوند هزار نوع شرّ را در دنيا و آخرت از او دور مى‏كند و اگر جلو غيبت را نگيرد، بلكه خوشش هم بيايد، گناه و كيفرش به اندازه معصيت غيبت ‏كننده خواهد بود.

(ثواب‏ الاعمال، ص 284)

* حکایت

جناب حجت الاسلام ناجي می گفت: مرحوم «آيت الله ارباب» دو سه سال آخر عمرش نابينا شد. ايشان دارای مدارج علمي بالایی بود و بسیاری از متون درسی را حفظ کرده بود. روزی از ايشان پرسيدند: آقا! شما پس از اين همه عمر آيا ادعايي هم داريد؟. اين مرد بزرگ جواب داد: من در مسائل علمي ادعايي ندارم، ولي در مسائل شخصيِ خودم فقط دو ادعا دارم. يكي اين كه در طول عمرم، نه غيبت شنيده و نه غيبت گفته ام. دوم آن که در تمام عمرم چشمم به نامحرم نيفتاد و كسي را هم نديدم!.

منبع: داستان هايي از مردان خدا-ميرخلف زاده، ص:112